Johnny Blenco, je bent er niet meer maar toch weer wel. Je was een man die ver voor zijn tijd uit liep wat betreft je teksten, gewaagd, gevoelig, inhoudelijk, persoonlijk…. Je kon over alles schrijven met jou zo rake woorden die je erin stopte. Ik heb je mogen leren kennen in mijn voormalig cafe De Fontein aan de Boschstraat. Het was jij die mij benaderde samen met je dochter Marjo in ons cafe. Ik keek naar je op je was een groot voorbeeld en nu nog. Toen je met de vraag kwam om mij te coachen te begeleiden bij mijn eerste cd album "kiek Neet Um was ik verbaasd. Waarom ik? waarom wil jij de man met zoveel talent en al een hele geschiedenis van muziek achter zich deze moeite doen? Uiteraard stemde ik in. Maar wat was jij kritisch op mijn Maastrichtse uitspraken. Daar wij thuis geen Maastrichts spraken maar het dialect uit Mheer (van mijn moeder) klopte veel niet aan de Maastrichtse woorden. Maar dat was niet alles, ook wat de zang betreft, het aanhouden van tonen en de laatste letter van het woord te accentueren leerde je mij vakkundig bij. Je hebt liedjes voor me geschreven en het belangrijkste wat ik nooit vergeet je geloofde in mij. Een van jou belangrijkste uitspraken wat je me mee gaf was “het is minstens zo belangrijk dat je weet wat je niet kan dan wat je wel kan want, zo zei je, dan kun jij je volledig toeleggen in hetgeen je wel kan. Ondanks dat je er niet van hielt om in de schijnwerpers te staan (je had er eerder een hekel aan) werkte je mee aan mijn eerste theater stuk “Kiek Neet Um” in de Bon Bonierre. Waarvoor dank!

Johnny bedankt voor je vertrouwen, bedankt voor je adviezen, dank je voor je kritische woorden maar vooral bedankt voor je ongelooflijke mooie muziek en teksten. Maastricht heeft weer een icoon verloren maar is een rijke erfenis rijker. Ik ga je missen maar hoop je aan de andere kant nog eens tegen te komen.

Ik wens jouw familie alle sterkte en rust toe die ze nodig hebben. Met trots mogen ook zij als familie terug kijken naar een man die veel voor Maastricht heeft betekent.

Johnny met je eigen woorden sluit ik dan ook af,

ADDIE ALLEMAOL